20 Mart 2013 Çarşamba

Kızların Odasına Perde

Kızım yavaş yavaş büyüyor. Bu durumda zamanında büyük bir zevkle aldığımız bebekli, ayıcıklı halı, perde,vs. ne varsa artık gözden düştü ve "derhal değiştirilmesi gerekenler" listesine girdi. Söylemesi ayıp elimden az biraz dikiş gelmeye başladı ya her şeye ben dikerim diye atlıyorum. Allahtan etrafımda terzi yok da kimsenin sesi çıkmıyor Abdurrahman Çelebi hesabı.

Neyse efendim, hızlı terzi bu perdeyi dikti. Ama ne zaman? Sandalyeden inerken bileğinin aniden döndüğü ve acilen alçıya alındığı on gün içinde. Haliyle işe gidemedim. Baktım ki alçılı ayak sol ayak. Sağ ayak sapasağlam. Yaydım kumaşları topallaya topallaya. Başladım salonun ortasında dikmeye. Ama gece ikilere kadar. Sanki evde açlıktan ölen çocuklar var da onlara süt parası kazanacağım. Ya da evde hiç perde yok, açıkta kaldık da hemen bitmesi gerekiyor. Alçılı ayak bir sandalyeye uzatılmış, diğeri tıkır tıkır makinenin başında. Duyan geçmiş olsun diye geliyor, hanım kızımız dikiş dikiyor.

Veee perde bitti. Üstelik tülü ve güneşliği ile birlikte. Tülünü de düz tülün altına fisto dikerek yaptım. Sade ve şık oldu. Güneşliğini de diktim.

Perde tutuculara dikkat. Bu çiçeklerin yapımı bir sonraki postun konusu.


Azmin elinden hiçbir şey kurtulmaz. Ayağın biri gittiyse diğeri ne güne duruyor. Tüm mesele dikebilmek :))))))))
Ayağım da iyileşti çok şükür. Huzur içinde işbaşı yaptım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder