Havalar ısınmaya başlayınca dikiş makinesinin yerini boya fırçaları alıyor. Kışın vernik işi sorunlu olduğundan yaptığım boyamalar elimde sürünüyor. Baharla birlikte kendimi balkona atıyorum. Hem boyalar, hem de vernikler çabucak kuruyor. Neredeyse bir yıl olmuş boya yapmayalı. Boyalarımı kalorifer nedeniyle kurumuştur korkusuyla açtım. Neyse ki bir şey olmamış. Boyamayı öyle özlemişim ki yeni öğrendiğim zamanlardaki gibi gördüğüm her şeyi boyamak istiyorum. İlk işim torunu olan çok sevdiğim bir yakınıma bir bebek kutusu boyamak oldu. Bebekler için boyama yapmak çok zevkli. Cıvıl cıvıl renkler kullanılıyor. Kabartmalarda hamur yerine ilk defa eva süngeri kullandım. Zamanla ne olur bilmem ama hamura göre çok rahat bir kullanımı var.
Bebeğimizin adı belli olduğundan başından beri hep ismi yazılı bir kutu hayal ettim. Harflerini pinterestte arayarak buldum.
Çerçevesini ve resimlerini picasa web albümlerinden seçtim. Önce emzikli, bebek arabalı resimler düşünürken daha uzun süre kullanılabilir olması açısından orman hayvanları resimlerini tercih ettim.
Kutunun iç kısımlarını kulak çubukları ve fırça arkası yardımıyla pati şeklinde süsledim. Dıştaki renkli puantiyeleri de yine kulak çubuğu ile yaptım.
Kemal Bey güle güle kullansın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder